三字经拼音版.docx

三字经拼音版.docx

《三字经拼音版.docx》由会员分享，可在线阅读，更多相关《三字经拼音版.docx（11页珍藏版）》请在冰点文库上搜索。

三字经拼音版

sānzìjīng

三字经

rénzhīchūxìngběnshànxìngxiāngjìnxíxiāngyuǎn

人之初性本善性相近习相远

gǒubújiàoxìngnǎiqiānjiàozhīdàoguìyǐzhuān

苟不教性乃迁教之道贵以专

xīmèngmǔzélínchǔzǐbùxuéduànjīzhù

昔孟母择邻处子不学断机杼

dòuyānshānyǒuyìfāangjiàowǔzǐmíngjùyáng

窦燕山有义方教五子名俱扬

yǎngbújiàofùzhīguòjiàobùyánshīzhīduò

养不教父之过教不严师之惰

zǐbùxuéfēisuǒyíyòubùxuélǎohéwéi

子不学非所宜幼不学老何为

yùbùzhuóbùchéngqìrénbùxuébùzhīyì

玉不琢不成器人不学不知义

wèirénzǐfāngshàoshíqīnshīyǒuxílǐyí

为人子方少时亲师友习礼仪

xiāngjiǔlíngnéngwēnxíxiàoyúqīnsuǒdāngzhí

香九龄能温席孝于亲所当执

róngsìsuìnéngrànglítìyúzhǎngyíxiānzhī

融四岁能让梨弟于长宜先知

shǒuxiàotìcìjiànwénzhīmǒushùshímǒuwén

首孝弟次见闻知某数识某文

yīérshíshíérbǎibǎiérqiānqiānérwàn

一而十十而百百而千千而万

sāncáizhětiāndìrénsānguāngzhěrìyuèxīng

三才者天地人三光者日月星

sāngāngzhějūnchényìfùzǐqīnfūfùshùn

三纲者君臣义父子亲夫妇顺

yuēchūnxiàyuēqiūdōngcǐsìshíyùnbùqióng

曰春夏曰秋冬此四时运不穷

yuēnánběiyuēxīdōngcǐsìfāngyìnghūzhōng

曰南北曰西东此四方应乎中

yuēshuǐhuǒmùjīntǔcǐwǔxíngběnhūshù

曰水火木金土此五行本乎数

shígānzhějiǎzhìguǐshíèrzhīzǐzhìhài

十干者甲至癸十二支子至亥

yuēhuángdàorìsuǒchányuēchìdàodāngzhōngquán

曰黄道日所躔曰赤道当中权

chìdàoxiàwēnnuǎnjíwǒzhōnghuázàidōngběi

赤道下温暖极我中华在东北

Hányùjūnshuānglùgǎiyòugāoyuánzuǒdàhǎi

寒燠均霜露改右高原左大海

yuējiānghéyuēhuáijìcǐsìdúshuǐzhījì

曰江河曰淮济此四渎水之纪

yuēdàihuáhāohénghéngcǐwǔyuèshānzhīmíng

曰岱华蒿恒衡此五岳山之名

gǔjiǔzhōujīngǎizhìchēngxíngshengsānshíwǔ

古九州今改制称行省三十五

yuēshìnóngyuēgōngshāngcǐsìmínguózhīliáng

曰士农曰工商此四民国之良

dìsuǒshēngyǒucǎomùcǐzhíwùbiànshuǐlù

地所生有草木此植物遍水陆

yǒuchóngyúyǒuniǎoshòucǐdòngwùnéngfēizǒu

有虫鱼有鸟兽此动物能飞走

dàoliángshūmàishǔjìcǐliùgǔrénsuǒshí

稻粱菽麦黍稷此六谷人所食

mǎniúyángjīquǎnshǐcǐliùchùrénsuǒsì

马牛羊鸡犬豕此六畜人所饲

yuēxǐnùyuēāijùàiwùyùqīqíngjù

曰喜怒曰哀惧爱恶欲七情具

yuērényìlǐzhìxìncǐwǔchángbùróngwěn

曰仁义礼智信此五常不容紊

qīngchìhuángjíbáihēicǐwǔsèmùsuǒshí

青赤黄及白黑此五色目所识

suānkǔgānjíxīnxiáncǐwǔwèikǒusuǒhán

酸苦甘及辛咸此五味口所含

shānjiāoxiāngjíxīngxiǔcǐwǔxiùbísuǒxiù

膻焦香及腥朽此五臭鼻所嗅

ɡōnɡshānɡjuéjízhǐyǔcǐwǔyīněrsuǒqǔ

宫商角及徵羽此五音耳所取

páotǔgémùshíjīnyǔsīzhúnǎibāyīn

匏土革木石金与丝竹乃八音

yuēpíngshǎngyuēqùrùcǐsìshēngyítiáoxié

曰平上曰去入此四声宜调协

jiǔzúzhěxùzōngqīngāozēngzǔfùérshēn

九族者序宗亲高曾祖父而身

shēnérzǐzǐérsūnzìzǐsūnzhìzēngxuán

身而子子而孙自子孙至曾玄

wǔlúnzhěshǐfūfùfùzǐxiānjūnchénhòu

五伦者始夫妇父子先君臣后

cìxiōnɡdìjípénɡyǒudānɡshùnxùwùwéibèi

次兄弟及朋友当顺叙勿违背

yǒubóshūyǒujiùshēnɡxùfùwēnɡsāndǎnɡmínɡ

有伯叔有舅甥婿妇翁三党名

fánxùnménɡxūjiǎnɡjiūxiángxùngǔmíngjùdòu

凡训蒙须讲究详训诂明句读

lǐyuèshèyùshūshùɡǔliùyìjīnbújù

礼乐射御书数古六艺今不具

wéishūxuérénɡònɡzūnjìshízìjiǎnɡshuōwén

惟书学人共遵既识字讲说文

yǒuɡǔwéndàxiǎozhuànlìcǎojìbùkěluàn

有古文大小篆隶草继不可乱

ruòɡuǎnɡxuéjùqífándànlüèshuōnénɡzhīyuán

若广学惧其繁但略说能知源

wéixuézhěbìyǒuchūxiǎoxuézhōngzhìsìshū

为学者必有初小学终至四书

lúnyǔzhěèrshípiānqúndìzǐjìshànyán

论语者二十篇群弟子记善言

mèngzǐzhěqīpiānzhǐbiànwángbàshuōrényì

孟子者七篇止辩王霸说仁义

zhōngyōngzhězǐsībǐzhōngbùpiānyōngbúyì

中庸者子思笔中不偏庸不易

dàxuézhěnǎizēngzǐzìxiūqízhìzhìpíng

大学者乃曾子自修齐至治平

cǐèrpiānzàilǐjìjīndānxínɡběnyuánhuì

此二篇在礼记今单行本元晦

sìshūtōngxiàojīngshúrúliùjīngshǐkědú

四书通孝经熟如六经始可读

liùjīnɡzhětǒnɡrúshùwénzuòzhōukǒnɡzǐshù

六经者统儒术文作周孔子述

yìshīshūlǐchūnqiūyuèjīngwángyúkěqiú

易诗书礼春秋乐经亡余可求

yǒuliànshānyǒuguīcángyǒuzhōuyìsānyìxiáng

有连山有归藏有周易三易详

yǒudiǎnmóyǒuxùngàoyǒushìmìngshūzhīào

有典谟有训诰有誓命书之奥

yǒuguófēngyǒuyǎsònghàosìshīdāngfěngsòng

有国风有雅颂号四诗当讽诵

Zhōulǐzhězhùliùɡuānyílǐzhěshíqīpiān

周礼者著六官仪礼者十七篇

dàxiǎodàijílǐjìshùshènɡyánlǐfǎbèi

大小戴集礼记述圣言礼法备

wánɡjìxīchūnqiūzuòyùbāobiǎnbiéshànè

王迹息春秋作寓褒贬别善恶

sānzhuànzhěyǒugōngyángyǒuzuǒshìyǒugǔliáng

三传者有公羊有左氏有谷梁

ěryǎzhěshànbiànyánqiújīnɡxùncǐmòxiān

尔雅者善辩言求经训此莫先

ɡǔshènɡzhùxiānxiánzhuánzhùshūbèishísānjīnɡ

古圣著先贤传注疏备十三经

zuǒzhuànwàiyǒuɡuóyǔhéqúnjīnɡshùshíwǔ

左传外有国语合群经数十五

jīngjìmíngfāngdúzǐcuōqíyàojìqíshì

经既明方读子撮其要记其事

ɡǔjiǔliúduōwánɡyìqǔwǔzhǒnɡxiūwénzhì

古九流多亡佚取五种修文质

wǔzǐzhěyǒuxúnyángwénzhōngzǐjílǎozhuāng

五子者有荀扬文中子及老庄

jīngzǐtōngdúzhūshǐkǎoshìxìzhīzhōngshǐ

经子通读诸史考世系知终始

zìxīnóngzhìhuángdìhàosānhuángzàishàngshì

自羲农至黄帝号三皇在上世

yáoshùnxìnɡchánzūnwèihàotánɡyúwéièrdì

尧舜兴禅尊位号唐虞为二帝

xiàyǒuyǔshāngyǒutāngzhōuwénwǔchēngsānwáng

夏有禹商有汤周文武称三王

xiàchuánzǐjiātiānxiàsìbǎizǎiqiānxiàshè

夏传子家天下四百载迁夏社

tāngfáxiàguóhàoshāngliùbǎizǎizhìzhòuwáng

汤伐夏国号商六百载至纣亡

zhōuwǔwángshǐzhūzhòubābǎizǎizuìchángjiǔ

周武王始诛纣八百载最长久

zhōuɡònɡhéshǐjìniánlìxuānyōusuìdōnɡqiān

周共和始纪年历宣幽遂东迁

zhōudàoshuāiwánggāngzhuìchěnggāngēshàngyóushuì

周道衰王纲坠逞干戈尚游说

shǐchūnqiūzhōngzhànguówǔbàqiángqīxióngchū

始春秋终战国五霸强七雄出

yíngqínshìshǐjiānbìngchuánèrshìchǔhànzhēng

嬴秦氏始兼并传二世楚汉争

gāozǔxīnghànyèjiànzhìxiàopíngwángmǎngcuàn

高祖兴汉业建至孝平王莽篡

guāngwǔxīngwéidōnghànsìbǎiniánzhōngyúxiàn

光武兴为东汉四百年终于献

wèishǔwúzhēnghàndǐnghàosānguóqìliǎngjìn

魏蜀吴争汉鼎号三国迄两晋

sòngqíjìliángchénchéngwéináncháodūjīnlíng

宋齐继梁陈承为南朝都金陵

běiyuánwèifēndōngxīyǔwénzhōuyǔgāoqí

北元魏分东西宇文周与高齐

dàizhìsuíyìtǔyǔbúzàichuánshītǒngxù

迨至隋一土宇不再传失统绪

tánggāozǔqǐyìshīchúsuíluànchuàngguójī

唐高祖起义师除隋乱创国基

èrshíchuánsānbǎizǎiliángmièzhīguónǎigǎi

二十传三百载梁灭之国乃改

liángtángjìnjíhànzhōuchēngwǔdàijiēyǒuyóu

梁唐晋及汉周称五代皆有由

zhàosòngxīngshòuzhōushànshíbāchuánnánběihùn

赵宋兴受周禅十八传南北混

liáoyǔjīnjiēyíyìyuánmièzhījuésònɡshì

辽与金皆夷裔元灭之绝宋世

lìzhōnɡɡuójiānróngdíjiǔshíniánfǎnshāqì

莅中国兼戎狄九十年返沙碛

tàizǔxīngchēngdàmíngjìhóngwǔdūjīnlíng

太祖兴称大明纪洪武都金陵

dàichéngzǔqiānwǎnpíngshíliùshìzhìchóngzhēn

迨成祖迁宛平十六世至崇祯

quányānsìliúkòuqǐzìchéngrùshénqìhuǐ

权阉肆流寇起自成入神器毁

qīngtàizǔxīngliáodōngjīnzhīhòushòumínɡfēnɡ

清太祖兴辽东金之后受明封

zhìshìzǔnǎidàtónɡshíèrshìqīnɡzuòzhōnɡ

至世祖乃大同十二世清祚终

fánzhènɡshǐniànsìbùyìyǐqīnɡchénɡniànwǔ

凡正史廿四部益以清成廿五

shǐsuīfándúyǒucìshǐjìyīhànshūèr

史虽繁读有次史记一汉书二

hòuhànsānɡuózhìsìcǐsìshǐzuìjīnɡzhì

后汉三国志四此四史最精致

xiānsìshǐjiānzhènɡjīnɡcāntōnɡjiànyuēérjīnɡ

先四史兼证经参通鉴约而精

lìdàishìquánzàizīzǎizhìluànzhīxīnɡshuāi

历代事全在兹载治乱知兴衰

dúshǐzhěkǎoshílùtōnɡɡǔjīnruòqīnmù

读史者考实录通古今若亲目

Hànjiǎdǒnɡjíxǔzhènɡjiējīnɡshīnénɡshùshènɡ

汉贾董及许郑皆经师能述圣

sònɡzhōuchénɡzhānɡzhūlùmínɡwánɡshìjiēdàoxué

宋周程张朱陆明王氏皆道学

qūyuánfùběnfēnɡréndǎizōuméijìqīnɡyún

屈原赋本风人逮邹枚暨卿云

hányǔliǔbìnɡwénxiónɡlǐruòdùwéishīzōnɡ

韩与柳并文雄李若杜为诗宗

fánxuézhěyíjiāntōnɡyìshènɡjiàozhènmínfēnɡ

凡学者宜兼通翼圣教振民风

kǒuérsòngxīnérwéizhāoyúsīxīyúsī

口而诵心而惟朝于斯夕于斯

xīzhòngníshīxiàngtuógǔshèngxiánshàngqínxué

昔仲尼师项橐古圣贤尚勤学

zhàozhōnglìngdúlǔlúnbǐjìshìxuéqiěqín

赵中令读鲁论彼既仕学且勤

pīpúbiānxiāozhújiǎnbǐwúshūqiězhīmiǎn

披蒲编削竹简彼无书且知勉

tóuxuánliángzhuīcìgǔbǐbújiàozìqínkǔ

头悬梁锥刺股彼不教自勤苦

rúnángyíngrúyìngxuějiāsuīpínxuébúchuò

如囊萤如映雪家虽贫学不辍

rúfùxīnrúguàjiǎoshēnsuīláoyóukǔzhuó

如负薪如挂角身虽劳犹苦卓

sūmínɡyǔnèrshíqīshǐfāfèndúshūjí

苏明允二十七始发愤读书籍

bǐjìlǎoyóuhuǐchíěrxiǎoshēngyízǎosī

彼既老犹悔迟尔小生宜早思

ruòxúnqīnɡniánwǔshíyóujìxiàxírúyè

若荀卿年五十游稷下习儒业

bǐjìchéngzhòngchēngyìěrxiǎoshēngyílìzhì

彼既成众称异尔小生宜立志

yíngbāsuìnéngyǒngshīmìqīsuìnéngfùqí

莹八岁能咏诗泌七岁能赋棋

bǐyǐngwùrénchēngqíěryòuxuédāngxiàozhī

彼颖悟人称奇尔幼学当效之

càiwénjīnéngbiànqínxièdàoyùnnéngyǒngyín

蔡文姬能辨琴谢道韫能咏吟

bǐnǚzǐqiěcōngmǐněrnánzǐdāngzìjǐng

彼女子且聪敏尔男子当自警

tángliúyànfāngqīsuìjǔshéntóngzuòzhèngzì

唐刘晏方七岁举神童作正字

bǐsuīyòushēnyǐshìěryòuxuémiǎnérzhì

彼虽幼身已仕尔幼学勉而致

quǎnshǒuyèjīsīchéngǒubùxuéhéwéirén

犬守夜鸡司晨苟不学曷为人

cántǔsīfēngniàngmìrénbùxuébùrúwù

蚕吐丝蜂酿蜜人不学不如物

yòuxíyèzhuànɡzhìshēnshànɡkuānɡɡuóxiàlìmín

幼习业壮致身上匡国下利民

yángmíngshēngxiǎnfùmǔguāngyúqiányùyúhòu

扬名声显父母光于前裕于后

rényízǐjīnmǎnyíngwǒjiàozǐwéiyìjīng

人遗子金满赢我教子惟一经

qínyǒugōngxìwúyìjièzhīzāiyímiǎnlì

勤有功戏无益戒之哉宜勉力